cpm_inboxCount

Yazar adı gereklidir!

Göster Şifre gereklidir!

Şifreni mi unuttun?

Yazar adı gereklidir!

E-posta gereklidir!

Göster Parola gereklidir!

8 + 12 =

Şifrenizi mi unuttunuz? Endişelenmeyin! Aşağıdan kayıt olduğunuz e-posta adresinizi girin ve şifrenizi sıfırlayın.

E-posta gereklidir!

Girişe Dön

Kapat
  • vegan ya da vejetaryenin canının et çekmesi

    Arkadaşlar merhaba, size bir konuda danışmak istiyorum. Lütfen yargılamayın ve agresif yaklaşmayın.Öncelikle yaklaşık iki senedir vejetaryen yaşıyorum, 17 yaşımdayım ve aile evinde yaşıyorum. Vegan yaşam biçimini savunsam dahi aile evinde ve şuanki yaşam şartlarımda gerçekten oldukça zor bir pratik benim için. öĞRENCİYİM VE BAKIM VERENİM AİLEM, BİRAZ DA ONLARA UYUM SAĞLAMAM GEREKİYOR. İki senedir zorunda olmadıkça et tüketmiyorum. zorunluluk(Kereviz çorbasına konulan küçük kıymalar, annemin çorba için baskılaması ve küsmesi) köfte, et kavurma, pirzola vb. yemiyorum. Bazen balık yemek zorunda kalıyorum ama gerçekten ailem zor insanlar. Geçen günlerde annem birsürü köfte yapmıştı. Genelde kokusundan da rahatsız oluyorum. Bilmiyorum, garip bir şekilde canım çekti. Domates sosluydu ve lezzetli görünüyordu. Yalnızca yemedim. Her etli sofrada veganlık, vejetaryenlik konusu açılıyor. Hayvanların bizim için yaratıldıklarını savunan tiplemeler, canım çekti evet ama yine de hayvanların benim için yaratılmadığını savundum ve et yemedim. Kendimi çok kötü hissettim. Neden canım çekti ? yani vicdansız bir insan mıyım ben? Sonrasında çok ağladım ve utandım ama canım çekmişti yani. Şuanda çok mutsuzum. Canımın çekmemesi için ne yapmam gerekiyor çok utanıyorum.

    canının köfte çekmesinde kendini kötü hissetmen için ortada hiç bir neden yok. tüketip de kötü hissedebilirdin bir de bu var, ki sen canın çekmesine rağmen tüketmemeyi "tercih etmişsin". bak burda senin tercih etmen, iradenin kuvvetli olduğu ve bu bilinci, bu farkındalığı gösterebildiğin anlamına geliyor.


    'ın da dediği gibi, kendinle bundan dolayı gurur duyman gerekir. aile ve aile baskısı yüzünden bazen tüketmen konusunda çok iyimser yaklaşmadığım için fikrimi belirtmiyorum canını sıkmamak açısından.


    edit: bu tarz başlıkların sözlük formatına çok uygun olduğunu düşünmüyorum, daha ziyade forum başlığı gibi olmuş. moderatörler bir hal çaresine bakar umaırm.

    Cok normal bir durumdur. Bende dürüm döner kokusu alınca ağzım sulanır ancak bu sadece o lezzet için veya hayvan yeme arzusu değil, eski günlerde beni mutlu eden anıları ve beraber o anı paylaştığım insanları yani geçmiş özleminin etkisi olduğunu düşünürüm. Orada Mesele eski günlere Özlem; çocukluğa, gençliğe özlem. Koku duyusu bütün bunları tetikleyebilir. Bu durum icin kötü hissetmeye gerek olduğunu düşünmüyorum. Mesele dönüp o dürümü almıyor ve yemiyor olmam. Asil bakmamız gereken bu. Dunya icin iyi bir insansınız kendinizi üzmeyin. Mutlu olun.

    ilk zamanlar çekiyodu benim de ama sadece iskender ve mantı. sonra vegan mantıyla tanıştım, geçti. iskender için müthiş bi alternatif yok benim sevdiğim. olsun, olmasa da olur. yeter ki kimse ölmesin benim 2-3 saatlik tokluk hissim için<3

    Senelerin alışkanlığından kurtulmak o kadar kolay olsaydı herkes Vegan olurdu. Canının yeri geldiğinde et, süt, yumurta vb. Çekmesi çok normal. Asıl mesele canın bunları çektiğinde başka bir canlıya zarar veremem diyerek kendini geri çekip o isteği görmezden gelmek. Bu başarması zor olan ve bizler bunu gerçekleştiriyoruz. Her birimiz verdiğimiz bu mücadele dolayısıyla çok kıymetliyiz.

    vegan ya da vejetaryen büyütülmediğimiz için başa gelen gayet normal bir durum. malesef yılların getirdiği, alıştığımız damak tadını ve zevklerimizi değiştirmek çok kolay olamayabiliyor. ama canının çektiği şeyin bir 'et' parçası değil de insanlar tarafından yenmesi için sömürülüp öldürülen belli bir zaman öncesinde de kanlı canlı bir hayvan olduğunu hatırlamak, can çekmesi durumunu baskılayabilir. hayvan tadını sevmediğimiz için vegan olmadık, etik bir duruş sergiliyoruz. seçme şansımız ve yeterli bilincimiz olmadan oluşturduğumuz (daha doğrusu ailemiz/bakım verenimiz tarafından oluşturulan) damak tadımız için kendimizi suçlamak yerine böyle bir değişim yaşayabilme cesaretine sahip olduğumuz için her birimiz kendimizle gurur duymalıyız.

    bunun geçici olduğunu düşünyorum, bu bir bağımlılık sonuçta ve bırakırken bu normal. eğer et gerçekleriyle ilgili belgeselleri izlersen artık yemek olarak göremeyip, onu öldürülürken gördüğün anlar gözüne geleceği için canın istemez. ama bence kendini ikna etmek bu travmadan iyidir.
    vegansozlukcom vegansozlukcom vegansozluk