Bir canlının insan ırkından biri tarafından cinsel güdülerinin köreltilip doğurganlığının sonlandırılması!
Kendini kısırlaştıran kaç kişi var? (Ben yokum)
Sorumluluğunu üstlendiği hayvanı kısırlaştıran kaç kişi var? ( Ben yokum ama olmak üzereydim)
Neden?
Çünkü aslında hayvan ırklarını kendi ırkımızdan korumaya çalışıyoruz!
İşte bir öykü...
Anne köpek... 4 yavrusu var... köyün birinde... avlanıp besleyerek büyüttüğü 4 yavru... yazlıkçılar o yavrulardan korkar... O yavrular alınıp yazlıkçılardan uzak bir araziye sıcağın bilmem kaç derece olduğu bir günde terk edilir... ölmek üzereyken yine insanlar tarafından kurtulurlar... önce barınak... sonra sahiplendirme işlemleri... hepsi sahiplendirilir. Birisinden haber gelir, barınakta kaptığı mikroptan ölmüştür... diğerleri ise kendilerine bakan insanlar tarafından kısırlaştırılır. Çünkü o insanlarında sorumluluğunu üstlenebileceği hayvan sayısı sınırlıdır!
Ben şimdi kimlere kızayım???
O hayvanlar doğal ortamlarında kendi kendilerini döndürüp yaşayabilecekken...
Üstelik o hayvanlar insan yaşamı için hiç bir tehdit bulundurmamakla beraber özellikle insanlardan uzak durmaya çalışırken!
Üstüne birde anne köpeğin ölüsü bulunur, vurulmuştur! Bir daha doğurmasın diye...
Çözüm müdahale değil! Çözüm kısırlaştırmak değil! Çözüm anlatmak... hissettirmek... empati... saygı... saygı... saygı....
Hayvanların bizim koyacağımız mamalara aslında ihtiyacı yok hayvanların bizim tarafımızdan rahat bırakılmaya ihtiyacı var... mama koyuyoruz çünkü onları yerlerinden ettik... yiyebileceklerinin üstüne asfalt döktük... eve alıyoruz çünkü dışarda başka insanlar tarafından neye maruz kalacağını biliyoruz... sabır...sabır...sabır...
Sorumluluğunu üstlendiği hayvanı kısırlaştıran kaç kişi var? ( Ben yokum ama olmak üzereydim)
Neden?
Çünkü aslında hayvan ırklarını kendi ırkımızdan korumaya çalışıyoruz!
İşte bir öykü...
Anne köpek... 4 yavrusu var... köyün birinde... avlanıp besleyerek büyüttüğü 4 yavru... yazlıkçılar o yavrulardan korkar... O yavrular alınıp yazlıkçılardan uzak bir araziye sıcağın bilmem kaç derece olduğu bir günde terk edilir... ölmek üzereyken yine insanlar tarafından kurtulurlar... önce barınak... sonra sahiplendirme işlemleri... hepsi sahiplendirilir. Birisinden haber gelir, barınakta kaptığı mikroptan ölmüştür... diğerleri ise kendilerine bakan insanlar tarafından kısırlaştırılır. Çünkü o insanlarında sorumluluğunu üstlenebileceği hayvan sayısı sınırlıdır!
Ben şimdi kimlere kızayım???
O hayvanlar doğal ortamlarında kendi kendilerini döndürüp yaşayabilecekken...
Üstelik o hayvanlar insan yaşamı için hiç bir tehdit bulundurmamakla beraber özellikle insanlardan uzak durmaya çalışırken!
Üstüne birde anne köpeğin ölüsü bulunur, vurulmuştur! Bir daha doğurmasın diye...
Çözüm müdahale değil! Çözüm kısırlaştırmak değil! Çözüm anlatmak... hissettirmek... empati... saygı... saygı... saygı....
Hayvanların bizim koyacağımız mamalara aslında ihtiyacı yok hayvanların bizim tarafımızdan rahat bırakılmaya ihtiyacı var... mama koyuyoruz çünkü onları yerlerinden ettik... yiyebileceklerinin üstüne asfalt döktük... eve alıyoruz çünkü dışarda başka insanlar tarafından neye maruz kalacağını biliyoruz... sabır...sabır...sabır...
hangi doğal ortam? o ormanlık alanda ne bulup yiyeceklerini zannediyorsunuz? yavrular öldüğünde anne onları yiyerek beslenirdi sonra zamanla o da ölürdü.
tabii ki hayvanları insan ırkından korumaya çalışıyoruz. n’apalım sizin gibi kısırlaştırmak çözüm değil deyip hiçbir şey yapmayıp kendi hallerine mi bırakalım. emin olun elimden gelse insan ırkının kısırlaşmasını isterdim hatta direkt yok olalım ve tüm gezegen hayvanlara kalsın ve rahat etsinler. ama toz pembe bir hayat yok. şu an durum bu, zamanında hayvanları evcilleştiren insan, heryeri beton yapan insan ve şimdi hayvanları istemeyen yine insan ama hayatta kalmaya çalışan insanlara maruz kalan hayvanlar.
geçmişten günümüze insanlar yüzünden yaşanan değişiklikleri sokaktaki canlara mal edemezsiniz. onların iyi yaşayabilmesi için elimizden gelen her şeyi yapmamız gerekiyor.
tabii ki hayvanları insan ırkından korumaya çalışıyoruz. n’apalım sizin gibi kısırlaştırmak çözüm değil deyip hiçbir şey yapmayıp kendi hallerine mi bırakalım. emin olun elimden gelse insan ırkının kısırlaşmasını isterdim hatta direkt yok olalım ve tüm gezegen hayvanlara kalsın ve rahat etsinler. ama toz pembe bir hayat yok. şu an durum bu, zamanında hayvanları evcilleştiren insan, heryeri beton yapan insan ve şimdi hayvanları istemeyen yine insan ama hayatta kalmaya çalışan insanlara maruz kalan hayvanlar.
geçmişten günümüze insanlar yüzünden yaşanan değişiklikleri sokaktaki canlara mal edemezsiniz. onların iyi yaşayabilmesi için elimizden gelen her şeyi yapmamız gerekiyor.
ben hala kısırlaştırmadım bir dönem düşünsem de vazgeçtim, algımda sınırsız sayılabilecek bir zenginliğe sahip olsaydım düşünmem bile, çocuğu olursa dahi bakabilirim düşüncesiyle dert etmezdim.
bugün beş köpek doğsa o köpekler çiftleşse 25 köpek eder ve onlar da çiftleşse 125 köpek oluyor. bu 125 köpek çiftleştiğinde ise 625 köpek olur. bütün bunlar 10 sene bile sürmez. bir köpeğin kazara çiftleşmesi bu kadar büyük bir soruna yol açabiliyor. şehirler, köyler, insan yerleşiminin olduğu her noktada maalesef canlar için dramlar yaşanıyor. bugün barınaktan geldim hala bir dolu çaresiz can var. bu sayıların benzeri kediler için de geçerli.
bazı kısırlaştırılmış hatta çok iyi olduğu iddia edilen veterinerlikte kısırlaştırılmış köpeklerin de davranışları ve hormonları altüst oluyor bu yüzden biraz soru işaretleri biriktirdim. kısırlaştırmanın tam olarak etkileri nelerdir bilmiyorum. bence dışarıda dram yaşanacağına o köpeğin veya kedinin tohumun bile atılmaması daha iyi olur.
çare olarak yurtdışındayken türkçesi nasıl çevrilir bilemem de şişme köpek aldım, en azından rahatlatıyor köpeği.
bugün beş köpek doğsa o köpekler çiftleşse 25 köpek eder ve onlar da çiftleşse 125 köpek oluyor. bu 125 köpek çiftleştiğinde ise 625 köpek olur. bütün bunlar 10 sene bile sürmez. bir köpeğin kazara çiftleşmesi bu kadar büyük bir soruna yol açabiliyor. şehirler, köyler, insan yerleşiminin olduğu her noktada maalesef canlar için dramlar yaşanıyor. bugün barınaktan geldim hala bir dolu çaresiz can var. bu sayıların benzeri kediler için de geçerli.
bazı kısırlaştırılmış hatta çok iyi olduğu iddia edilen veterinerlikte kısırlaştırılmış köpeklerin de davranışları ve hormonları altüst oluyor bu yüzden biraz soru işaretleri biriktirdim. kısırlaştırmanın tam olarak etkileri nelerdir bilmiyorum. bence dışarıda dram yaşanacağına o köpeğin veya kedinin tohumun bile atılmaması daha iyi olur.
çare olarak yurtdışındayken türkçesi nasıl çevrilir bilemem de şişme köpek aldım, en azından rahatlatıyor köpeği.
Hayvanları kısırlaştırmayıp hem de eve kapatıp çiftleşmesine izin vermemek. Dışarıda olsa her kızgınlığa girdiğinde çiftleşir. Evde yaşayan, doğasına aykırı diye ya da hakkım yok diye kısırlaştırmadığım bir hayvana çiftleşme yasağı koymak da saçmalık gibi.
evcil hayvan kısırlaştırmama nedenlerinde insanların çok bahaneleri var. doğaya müdahale etme, anneliği yaşasın istiyorum, soyları tükenecek vs.
ve kısırlaştırmaya karşı olan insanları bencil olarak görüyorum. doğalarına karışmayın diyerek kenara geçemezsiniz. gerisini düşünmek zorundasınız. bizden önce avlanarak yaşıyorlardı ama günümüzde evcilleştirildiler ve yaşayacakları besin bulabilecekleri bir doğa kalmadı.
inanılmaz bir üreme ve popülasyon var, bildiğiniz gibi her doğumda da bi bebek doğurmuyorlar. her yeni bebek yeni bir acı demek, malum yemek bulamayıp açlıktan ölen, kardeşinin yavrusunun ölüsünü yemek zorunda kalan, saçmalara maruz kalan, tecavüze uğrayan hayvanlar sokak hayvanları. arabayla vurup kaçanlarla, iple kedi köpeği asarak, köpeğin makatına biber sokup üstüne sakız yapıştıran insanlarla aynı ülkede yaşıyoruz, bu nedenlerle gönül ister ki sokakta iyi insanların bakabileceği kadar kedi köpek olmalı, güven altına başka türlü nasıl alırız bilmiyorum, zaten üreme çok hızlı bunu kontrol altına almak çok çok zor. unutmayın ki araba altında kalan, kanser olan hayvanların çoğunluğu kısırlaştırılmamış hayvanlardır.
çiftleştirmediğiniz hayvanları evde kızgınlık geçirmelerini izlemek dinlemek mantıklı gelmiyor.
en tav olduğum şey ise erkek kedi köpeklerin kızgınlık döneminde dışarıya salınması, bu nasıl bir kafa? amaç belli, sorumsuzluk had safhada. bu durum aklıma, elinde cins köpeğinin tasmasını tutarken sokak köpeğine vuran kişiyi getirdi.
bir de erkekleri kısırlaştırmayıp dişileri kısırlaştıran kafa var, aman aman.
ayrıca kedi ve köpeklerdeki çiftleşme isteği insanlardakiyle aynı değildir, o duygudan mahrum kalmasın diye hiç düşünmeyin.
evdeki üç çocuğum da kısır, sokakta baktığım çocukları da kısırlaştırıyorum.
hayvanların doğasını düşünüyorum diyerek sorumluluklardan kaçmayın.
ve kısırlaştırmaya karşı olan insanları bencil olarak görüyorum. doğalarına karışmayın diyerek kenara geçemezsiniz. gerisini düşünmek zorundasınız. bizden önce avlanarak yaşıyorlardı ama günümüzde evcilleştirildiler ve yaşayacakları besin bulabilecekleri bir doğa kalmadı.
inanılmaz bir üreme ve popülasyon var, bildiğiniz gibi her doğumda da bi bebek doğurmuyorlar. her yeni bebek yeni bir acı demek, malum yemek bulamayıp açlıktan ölen, kardeşinin yavrusunun ölüsünü yemek zorunda kalan, saçmalara maruz kalan, tecavüze uğrayan hayvanlar sokak hayvanları. arabayla vurup kaçanlarla, iple kedi köpeği asarak, köpeğin makatına biber sokup üstüne sakız yapıştıran insanlarla aynı ülkede yaşıyoruz, bu nedenlerle gönül ister ki sokakta iyi insanların bakabileceği kadar kedi köpek olmalı, güven altına başka türlü nasıl alırız bilmiyorum, zaten üreme çok hızlı bunu kontrol altına almak çok çok zor. unutmayın ki araba altında kalan, kanser olan hayvanların çoğunluğu kısırlaştırılmamış hayvanlardır.
çiftleştirmediğiniz hayvanları evde kızgınlık geçirmelerini izlemek dinlemek mantıklı gelmiyor.
en tav olduğum şey ise erkek kedi köpeklerin kızgınlık döneminde dışarıya salınması, bu nasıl bir kafa? amaç belli, sorumsuzluk had safhada. bu durum aklıma, elinde cins köpeğinin tasmasını tutarken sokak köpeğine vuran kişiyi getirdi.
bir de erkekleri kısırlaştırmayıp dişileri kısırlaştıran kafa var, aman aman.
ayrıca kedi ve köpeklerdeki çiftleşme isteği insanlardakiyle aynı değildir, o duygudan mahrum kalmasın diye hiç düşünmeyin.
evdeki üç çocuğum da kısır, sokakta baktığım çocukları da kısırlaştırıyorum.
hayvanların doğasını düşünüyorum diyerek sorumluluklardan kaçmayın.
Size şunu sormak isterim. Evcil hayvan beslemeye devam etmek arz talep meselesi olan cins hayvan üretimini sürekli kılmaz mı? Vegan ve vejetaryenlerin -engelli hayvan dışında- evlerinde hayvan beslemelerini asla doğru bulmuyorum. Kısırlaştırmaya karşı değilim, 1 kez doğum yaptıktan sonra tabi. Çünkü yaşam alanlarını işgal ettik. Ve bu hayvanlar kısırlaştırılmazsa acı çekmeye/telef olmaya devam edecek. Tabi bu kısırlaştırma geçici bir çözüm. Kalıcı çözümü bir an evvel bulup uygulamaya koyabilmemiz dileğiyle..
veganlar ve cins evcil hayvanlar başlığında bu konudaki düşüncelerimi okuyabilirsiniz.
-sorunuz hiç benim mantığıma uygun değil. dileğim genetiğiyle oynanmış laboratuvarda üretilmiş tüm cins hayvanların keşke soyları tükense de o hayvanlar acı çekmeye devam etmeseler. bulldog, pug gibi cinsler basık burunlarından dolayı nefes sorunu çekiyorlar; italyan tazıları kemikleri çok ince en ufak düşmede kırılabilir; samoyed, sibirya kurdu türkiye’ye ait köpekler mi, sıcakta acı çekiyor köpekler, soğuk ülke cinsini getirmiş burda bakıyor, leğene buzlu su yapıyor ama tepede 40 derece güneş var; corgi, orantısız vücut şeklinden dolayı kalça bel sorunları çekiyor; scottish fold ve iran kedisini söylemeye gerek bile yok acı çektiği için sakin olan kedilerde kulaklarında eklem ağrıları, göz, cilt, bağırsak hastalıkları çekiyorlar. bu hayvanlar neden üretiliyor, acı çektikleri aşikar iken sırf görseli güzel, fotoğrafta iyi çıkar diye insanlar tarafından tercih ediliyor. yani cins hayvan talebinde bulunan insanlar zaten kısırlaştırmanın öneminin farkında değildir ve sokaktaki cana pislik gibi bakar. bu nedenle sorunuz benim açımdan oldukça alakasız, öncelikle o kişilerin evde hayvan bakma nedenlerini düzeltmemiz gerekli, para verip evde hayvan beslemekle sokakta zor durumda olan bir canı eve alıp ona yoldaş olmak bambaşka bir zihniyet. yani biz başka yerdeyiz, kendilerine hayvansever diyen cinsseverler çok başka yerlerde.
-ben sokak hayvanları diyorum siz cins hayvan diyorsunuz. ne yani biz sokaktaki canlara bakmayı bıraksak, cins hayvan ticareti mi duracak. onlar bizim kafamıza keşke gelebilse de herkes sokaktan evlat edinse bakın o zaman nasıl güzel bir dünyamız olur.
+++
-sorunuz hiç benim mantığıma uygun değil. dileğim genetiğiyle oynanmış laboratuvarda üretilmiş tüm cins hayvanların keşke soyları tükense de o hayvanlar acı çekmeye devam etmeseler. bulldog, pug gibi cinsler basık burunlarından dolayı nefes sorunu çekiyorlar; italyan tazıları kemikleri çok ince en ufak düşmede kırılabilir; samoyed, sibirya kurdu türkiye’ye ait köpekler mi, sıcakta acı çekiyor köpekler, soğuk ülke cinsini getirmiş burda bakıyor, leğene buzlu su yapıyor ama tepede 40 derece güneş var; corgi, orantısız vücut şeklinden dolayı kalça bel sorunları çekiyor; scottish fold ve iran kedisini söylemeye gerek bile yok acı çektiği için sakin olan kedilerde kulaklarında eklem ağrıları, göz, cilt, bağırsak hastalıkları çekiyorlar. bu hayvanlar neden üretiliyor, acı çektikleri aşikar iken sırf görseli güzel, fotoğrafta iyi çıkar diye insanlar tarafından tercih ediliyor. yani cins hayvan talebinde bulunan insanlar zaten kısırlaştırmanın öneminin farkında değildir ve sokaktaki cana pislik gibi bakar. bu nedenle sorunuz benim açımdan oldukça alakasız, öncelikle o kişilerin evde hayvan bakma nedenlerini düzeltmemiz gerekli, para verip evde hayvan beslemekle sokakta zor durumda olan bir canı eve alıp ona yoldaş olmak bambaşka bir zihniyet. yani biz başka yerdeyiz, kendilerine hayvansever diyen cinsseverler çok başka yerlerde.
-ben sokak hayvanları diyorum siz cins hayvan diyorsunuz. ne yani biz sokaktaki canlara bakmayı bıraksak, cins hayvan ticareti mi duracak. onlar bizim kafamıza keşke gelebilse de herkes sokaktan evlat edinse bakın o zaman nasıl güzel bir dünyamız olur.
+++
+++
-asla doğru bulmadığınız konuya gelecek olursak, benim üç yavrum var, uzuvları yerinde dışarıdan sağlıklı gözüküyorlar fakat birinin sürekli kullanması gereken ilaçları var, birinin özel mama kullanması gerekiyor ve fiyatı gerçekten çok yüksek ve biri de psikolojik olarak hasta aşırı bir agresyonu var uyutulacaktı ama yaşadıklarından dolayı bu hale gelmesinin suçlusu o değildi ve buna gönlüm razı olmadı (pitbull değil, ne miksi olduğunu bilmediğimiz bir sokak köpeği), bizi bildiğiniz ısırıyordu saldırıyordu yaralandık ama çok uğraştım çok emek verdim hayvan psikolojisi profesörleri eğitmenler bir sürü insana götürdüm gösterdim, yani demem o ki birine bakmanız için illa ki kolu bacağı olmaması gerekmiyor, dışarda kalsa öleceğini bildiğiniz ve maddi manevi bakıma muhtaç olan çocuklara da birilerinin bakması gerekiyor. sanıyorum ki şu an engelli bir hayvana bakmıyorsunuz. 3 kere felçli köpeklere ve bir kediye geçici yuvalık yaptım. gerçekten çok sorumluluk ve en önemlisi vakit isteyen bir şey, herkes yapamaz bakamaz. düşündüğünüz kadar kolay değil. hem fiziken hem zihnen yorucu bir şey. tabii ki her zaman öncelik engelli hayvanların ama bunun için vaktinizin ve sabrınızın olması gerekli, benim çalışma hayatımdan dolayı felçli bir bebekle ilgilenecek vaktim olmuyor ama görme engelli bir kediyi daha ailemize eklemeyi düşünüyorum.
-bir kez doğum yaptıktan sonra tabii diyen biriyle kısırlaştırma konusuna hiç girmeyeyim. yeterince konuştum zaten.
-kalıcı bir çözüm falan olmayacak, tek yapabildiğimiz bulunduğumuz çevreyi iyileştirmek, insan ırkı yok olana kadar hiçbir canlıya bu dünyada rahat yok.
-asla doğru bulmadığınız konuya gelecek olursak, benim üç yavrum var, uzuvları yerinde dışarıdan sağlıklı gözüküyorlar fakat birinin sürekli kullanması gereken ilaçları var, birinin özel mama kullanması gerekiyor ve fiyatı gerçekten çok yüksek ve biri de psikolojik olarak hasta aşırı bir agresyonu var uyutulacaktı ama yaşadıklarından dolayı bu hale gelmesinin suçlusu o değildi ve buna gönlüm razı olmadı (pitbull değil, ne miksi olduğunu bilmediğimiz bir sokak köpeği), bizi bildiğiniz ısırıyordu saldırıyordu yaralandık ama çok uğraştım çok emek verdim hayvan psikolojisi profesörleri eğitmenler bir sürü insana götürdüm gösterdim, yani demem o ki birine bakmanız için illa ki kolu bacağı olmaması gerekmiyor, dışarda kalsa öleceğini bildiğiniz ve maddi manevi bakıma muhtaç olan çocuklara da birilerinin bakması gerekiyor. sanıyorum ki şu an engelli bir hayvana bakmıyorsunuz. 3 kere felçli köpeklere ve bir kediye geçici yuvalık yaptım. gerçekten çok sorumluluk ve en önemlisi vakit isteyen bir şey, herkes yapamaz bakamaz. düşündüğünüz kadar kolay değil. hem fiziken hem zihnen yorucu bir şey. tabii ki her zaman öncelik engelli hayvanların ama bunun için vaktinizin ve sabrınızın olması gerekli, benim çalışma hayatımdan dolayı felçli bir bebekle ilgilenecek vaktim olmuyor ama görme engelli bir kediyi daha ailemize eklemeyi düşünüyorum.
-bir kez doğum yaptıktan sonra tabii diyen biriyle kısırlaştırma konusuna hiç girmeyeyim. yeterince konuştum zaten.
-kalıcı bir çözüm falan olmayacak, tek yapabildiğimiz bulunduğumuz çevreyi iyileştirmek, insan ırkı yok olana kadar hiçbir canlıya bu dünyada rahat yok.
veganların onayladığına çok şaşırdığım hayvanları sakatlama, ampüte etme eylemi. cidden çok şaşırıyorum nasıl bir vegan böyle bir şeye onay verebilir
benim en şaşırdığım şeylerden biri hayvanların kısırlaştırılmasına şaşıran, karşı çıkan insanlar.. gerçekçi bir çözüm önerisi olmadan içi boş 'erdem' cümleleri kurmak kolay. elbette ki hayvanların yaşayacak yer bulamaması, kendi doğalarını yaşayamamaları insanlığın suçu.. elbette ki olması gereken asfaltların sökülmesi ve doğanın canlanması.. ama yapabilir miyiz? mümkün mü bu şu an? yaşayacakları güvenli ortamlar sağlayamadığımız hayvanların kontrolsüzce üremesinin ve korkunç acılara maruz kalmasının daha doğru olduğunun düşünülebilmesine gerçekten hayret ediyorum.
Şu an elimde doğumu yakın bir sokak kedisi var. Haldır huldur geçici/kalıcı yuva arıyorum günlerdir kimsenin umrunda değil!!! Sokaklar hastalıktan açlıktan mahvolmuş kedi köpek kaynıyor bunlara bakmaya gelince kimse bakmıyor ne hikmetse konu kısırlaştırmaya gelince yok “anneliği tatsın” yok doğalarına karışmayın, yok hayvanın sevişmesine mani olmayın??? Ay okudukça, duydukça çıldırıyorum. Kedi köpeğin annelik duygusu dediğiniz en fazla 2 ay, sonrasında yeterince büyüyen yavrusuyla bile çiftleşebilecek hayvanların anneliğinden bahsediyorsunuz. DOĞAL ALANLARI YOK ÇÖP YEMEYE ÇALIŞIYORLAR AÇLIKTAN. Bu sefaleti durdurabilmenin tek yolu da kısırlaştırmadır. Hadi bakalım change my mind
ben bu yazımda avlanan avlanmasına şahit olunan, yavrularını besleme kapasitesi olan bir yaban köpeğin, üstelik insanlardan özellikle uzak duran bir yaban köpeğin ve yavrularının yaşadığını anlattım size. o köpek ve yavrularına hiç bir müdahale edilmeseydi onlar kendilerini var ediyorlardı!!!! burda şehir ya da ev köpeğinin ormana bırakılmasından bahsetmedim ben. anne yaban köpeğinin öldürülüp yavrularının o yabanda özgürce yaşaması varken şehirdeki evlere gönderilmesinden bahsediyoruuuummmm. ben bu yazıda yabanın korunması gerekliliğinden bahsettim. hiç bir hayvanı da kısırlaştırmıyorum ölümcül bir tehlikesi olması dışında ki hayvanlarında insanlar gibi uygun koşullar oluşmadığında ölme hakları var şikayet veryansın edecekseniz bakmayın bencilsiniz kendi konforunuzu düşünüyorsunuz! onların bireyselliğinin farkında değilsiniz! eve kapatıp kısırlaştırıp sonra da peşimden ayrılmıyor diyorsunuz! siz şikayet ediyorsunuz! hiç dokunmayın daha iyiiiiii! tek kısırlaştıralım dediğim hayvan çok hassastı bu doğuma dayanamaz dedim ve öyle de oldu, öldü. sorumluluğunu direk aldığım bir hayvan değildi, bakımına yardımcı olduğumdu... ben kimseyi suçlamıyorum kısırlaştırmak çözüm değil ahlaki değil vegan değil diyorum. birde herkes dişileri kısırlaştırıyor ve erkekler yavrulara, erkek yavru dişi yavru farketmeden tecavüz ediyooooooorrrrr! kendinizi kısırlaştırın boş boş konuşmayın atıp tutmayın hadi kendinizi ve iyiliğini düşündüğünüz yakınlarınızı kısırlaştırın! hani nerde??? var mı bir örnek? nüfusları artıyormuş ya bizim nüfusumuz ne alemde? kısırlaştırma çözüm değil! çözümden bahsediyorum o da en az müdahaleyle onları kendi doğalarına ne kadar uzun sürecek bir süreç olursa olsun adapte edebilmek.
Veganlığın gri bölgelerinden biridir. kısırlaştırma, hayvanın beden bütünlüğüne karışmaktır. ne var ki, şehirlerde yaşayan kedi-köpek popülasyonunu kontrol altına almak adına kötünün iyisi bir seçim yapmak zorundayız. aksi halde yaşamlarına uygun dizayn edilmemiş şehirlerde açlıktan, hastalıktan ya da kaza sonucu ölen çok sayıda yavru var. bir kar-zarar hesabı yapılınca kısırlaştırma daha uygun gözüküyor. öte yandan, bu hiçbir şekilde kısırlaştırmanın etik olduğunu göstermez - apaçık beden bütünlüğüne müdahaledir. bu yüzden de gri bölgedir. en iyisi uzun vadede bu hayvanların yaşayabilecekleri, özgürce çoğalıp üreyebilecekleri yaşam alanları için girişimlere başlamaktır. tabi şimdilik sadece bir düşünce de olsa bir yerden başlamalıyız değil mi.