ama doğanın dengesi böyle

Herhangi bir navegan birey vegan olduğunuzu duyduğunda;
- bende hayvanları çok seviyorum ama sonuçta doğanın dengesi böyle aslanlar bile avlanıyor,
diyerek ilk çıkışını yapıyor mesela ben bu durumda

Evet kesinlikle doğada böyle bir denge mevcut belki yüz yıllar önce insanlarda avlanıyordu filan ben tarihsel sürece hakim değilim ancak insanın evrildiği gözler önünde yani mesela doğanın dengesi diyerek develerle seyahat etmiyoruz yada madem böyle bir denge söz konusu büyük ve küçük başları değil köpekleri yesem hem bedava sokaklarda da bayağı fazla nasıl olur diyorum ve beklenilen cevap,
- Köpek yenilir mi? saçmalama onunla o birmi
- Neden yenilmesin ki? mesela bu coğrafyada domuz yenilmiyor ama ingiltere de bi gör hele nasıl yiyorlar, onun ile o evet bir ikiside canlı ikiside acı çekiyor ve ikiside sokaklarda koşmaktan keyif alıyor dahası yavruları filan oluyor şefkat gösteriyorlar falan.
- ya tamam ama ben et yemeden durama tarzında süren diyaloglar şeysi

çocukluğumuzdan beri insanın, "düşünebilen canlı" "üstün varlık" olduğu söylenir hep, o yüzden doğa dengesi dediğimizde biz bu sözde piramitin tepesinde yer alıyoruz. peki düşünebilmek, üstün olmak, kendinden daha "zayıf" olduğunu düşündüğün tüm varlıkları sömürüp, kendi istek ve arzularına göre, bakın ihtiyaç demiyorum, kullanma hakkını kendinde görmek midir ? üstün olmak bu mudur ? genelde navegan birisinin buna cevabı " e yani haklısın ama," oluyor işte o ama'dan sonrası karşımdaki kişinin opsiyonel savunma mekanizması.

"Ama aslanlar da ceylanları yiyor" Aslanlar da ceylanları yemek için ürettiklerinde aslanlarla karşılaştırılmak istiyorum.

doğanın dengesi böyle ise, bütün gezegenin iflas etmeye başlaması ne oluyor? demek ki o denge denen şeyde bir yanlışlık var.

Bir kere doğanın dengesi tabiri tam doğru bir tabir değil. Ancak gidip insanın yılda 50 milyar hayvanı yetiştirip yemesini doğanın bir parçası olarak göstermek de ahmaklıktır. Doğa için bir inek ile bir araba arasında bir fark yoktur. Bizim kendi amaçlarımız doğrultusunda belirli özellikler açığa çıkacak şekilde yetiştirdiğimiz evcil hayvanlar doğa için istilacı türlerdir. Var olmaması gereken onlarca milyar hayvan , onların bu durumda bir suçları yok tabi, bizim zevklerimiz uğruna dünyamızın kaynaklarını tüketmektedir. Denklem basittir; ne kadar çok çiftlik hayvanı o kadar az vahşi hayvan demektir. 10 bin sene önce memeli biyokütlesinin yüzde 99’unu vahşi hayvanlar oluşturuyorken bugün yüzde 90’ı çiftlik hayvanlarıdır.

Doğanın dengesi çok yönlü, dallı budaklıdır. Tecavüz mü bu denge? Ölümüne dövüş müdür? Liderini öldürüp çocuklarını katlettikten sonra tüm kabile kadınlarıyla çiftleşmek mi ya da? Yoksa mutualist yaşayan iki yırtıcı türün yaşamı mıdır bu denge?

Nedir bunun manifestosu, doktrini?

Aslan - kaplan örnekleri ile övünüp; en yakın akrabası şempanze ya da goril ile dalga geçmek ve aşağılamak mıdır doğanın dengesi?

Aynı aslan yeni doğum yapmış dişi bir aslan ile çiftleşmek için bütün yavruları boğuyor.
Doğaya bu kadar bağımlı kişiler yeni doğum yapmış komşularının bebeğini boğup annesine tecavüz edebiliyorlarsa vegan da olmasınlar doğallarını yaşamaya devam etsinler.

“Ama tüm hayvanlar biz insanlar için yaratıldı, tüm dünya bizim için var bla bla bla”. Issız bir ormanda bir aslanla baş başa kalsalar, yardım edebilecek kimse olmasa. Aslan onu parçalasa. Diyebilecekler mi bu dünyanın doğası bu diye?

hastalandığında doktora; ev inşa etmek istediğinde mimara; uzaya gitmek istediğinde bilim insanlarına gitmeyen bi insan söylemiyorsa ikiyüzlü biridir. medeniyet denilen şey insanı doğanın zorlu ve vicdansız gerçeklerinden ve doğal seleksiyondan kurtaran bişi. işine geldiğinde orman kanunu işine gelmediğinde uygarlık demek ikiyüzlülüktür.

Doğayla savaş halindeyiz. Kendimizi her şeye hakkımız varmış gibi görüyoruz. Bütün dünya bizimmiş gibi... Bunu milyarlarca insan düşününce büyük sıkıntı oluyor. Hayvanın midesi içinde fermente edilen peynirler bile var. Kimse neyi, nasıl, neden yaptığımızı sorgulamıyor. Ama deli gibi her şeyi ağzımıza sokuyoruz. Oral dönemdeki bebeklerden farkımız ne?