Çok ama çok problemli bir konu olduğunu düşünüyorum. Geçenlerde bilgisayar mühendisi bir arkadaşım geldi dedi ki bi iş geldi gıda işi(çikolata) yapıyor ama Ürünleri vegan değil bu işi yapmak istemiyorum ama artık bu şekilde çalışırsam hayatımı devam ettiremem. piyasadaki birçok iş vegan olmayan ürünlerle dolu. yapmak istemiyorum derken ellerini ovuşturuyor tedirgin bir şekilde ve ağlamaklı. Yani bazen işiniz gereği vegan olmayan sektörleri desteklemek zorunda kaldığınızda ne yapiyorusnuz? Vegan bir dünyada yaşamıyoruz ve yaptığımız işlerin çoğu da şu anki sistemi destekleyen işler. Kendinizi benzer biçimde çaresiz hissettiğiniz oluyor mu? :(
Peynir ve yoğurt üreten büyük bir firmanın atık yönetiminden sorumluydum, dev siloların içimdeki tonlarca hayan sütü- tonlarca göz yaşı- tonlarca söndürülmüş beden- her gördüğümde bana acı veriyordu. Hiç bir zaman normalleşmedi. Bu firma ile çalışmayı bıraktığımızda en azından artık gözden uzak olacağı için biraz sevinmiştim, tabiki sömürüye engel olamamak çaresizlik içini acıtıyor.
Sinema tv mezunu olarak, reklamda çalistigim süre fazlasiyla maruz kaldigim durum.. malesef ekonomik gücünüz, bazi bariyerlere çarpiyorsa mecbur hissedip, kalabiliyoruz..
Cafe/Restoran/Bar sektöründe çokça satmak zorunda kaldığım hayvansal parçalar ve üretimler beni derin bir hüzne ve çıkmaza sürüklese de; çaresizliği, (gücüm yettiği kadar) vegan aktivizm ve buna bağlı yaptırım ve fırsatlar yaratmam ile yendim. Çalıştığım yerlere vegan menüler hazırladım. Konu ile ilgili aktivizm yapıyorum.
bu aralar iş ararken vicdanımın sürekli sızlayıp birçok firmayı es geçmeme sebep olan şey.
Eski işimden ayrılmak istediğimde patronum "sonuçta sen vegan olduğun için her yerde çalışamazsın" bence bırakma gibilerinden iknaya gitmişti.
öğrencilik yüzünden geçici olarak çalıştığım markette günde yaklaşık 50 cesede dokunuyor olmak ellerimi titretiyor artık.
merhabalar,
Öncelikle bu başlığı açana teşekkür ben de ne yazık ki japon restoranında çalışıyordum vejetaryen idim. Ölü hayvan parçalarının kokusu, dokunup hazırlamak zorunda olmam vb vegan olma sürecimi hızlandırmış olabilir. Vegan olduktan sonra daha acılı şekilde 2 ay daha o restoranda çalıştım ve ayrıldım. Bir daha öyle bir işte çalışamam sanıyorum, çalışan arkadaşlara da sabırlar diliyorum.
Öncelikle bu başlığı açana teşekkür ben de ne yazık ki japon restoranında çalışıyordum vejetaryen idim. Ölü hayvan parçalarının kokusu, dokunup hazırlamak zorunda olmam vb vegan olma sürecimi hızlandırmış olabilir. Vegan olduktan sonra daha acılı şekilde 2 ay daha o restoranda çalıştım ve ayrıldım. Bir daha öyle bir işte çalışamam sanıyorum, çalışan arkadaşlara da sabırlar diliyorum.
zor olsa gerek. şansılyım hiç böylesi bir yerde çalışmak zorunda kalmadım, sanırsam artık kalmam da. ülkemizin ekonomik durumunu ve yaşam standartlarını düşündüğümüzde gayet olağan bir durum. bir dükkanım var orayı da aslında sözleşme sonrasında mümkün olursa sömürünün olmadığı bir işletmeye kiraya vermek istiyorum.
bir amerika değil ki bir işten çıkıp ötekine giresin. böylesi işyerlerinde çalışan tüm arkadaşlara sabırlar diliyorum ve umarım ileride en azından doğrudan sömürünün olmadığı bir işyerinde kariyerinize devam edersiniz.
bir amerika değil ki bir işten çıkıp ötekine giresin. böylesi işyerlerinde çalışan tüm arkadaşlara sabırlar diliyorum ve umarım ileride en azından doğrudan sömürünün olmadığı bir işyerinde kariyerinize devam edersiniz.
"Onurlu yaşa, falafel sat." noktasına geldim. Artık türcü dünyanın, türcü sistemdeki türcü işlerine katlanamıyorum...Bir çıkış yolu bulur bulmaz basacağım istifayı...
Keşke vegan bir iş bulup çalışabilseydim. Ama şuan vegan olmayan bir şirkette vegan olmayan bir pozisyonda çalışıyorum. Kendime ne kadar zorunda olduğum için yaptığımı söylesem de vicdanım hiç rahat değil.