Belirli günlerde mutlaka dışarıda ölü hayvan bedeni yemeleri gerekiyor sanki kabul etmediğimde kendi aralarında fısır fısır benim için söyledikleri ne yapacaksın oda öyle işte.
Yemekhanede yiyecek birşey bulamadığından, her gün işe kendi yemeğini taşımaktır.
çok doğru, mutfakta tek başıma içinde ne olduğunu bildiğim bir şeyi yemek çok güzel.
İnsanlar vegan olduğunu unutup sana navegan olan şeyleri denetmek istemeleri sonra "aa pardon ya" demeleridir.
Bir de öyle bir tavırları var ki. Sanki açım ve bana yardım etmek isteyip üzülüyorlar :/
Bir de öyle bir tavırları var ki. Sanki açım ve bana yardım etmek isteyip üzülüyorlar :/
diş sıkılmak zorunda kalınan aynı yavan şakalar.. düzenli ve göz kararı yapılan kilo aldın verdin denetimleri.. hasta olursundan başlayıp evde kalırsına kadar uzanan yersiz endişeler.. ortama her girenin önüne bu arkadaşımız vegan diye atılmalar.. 'o ayağındaki deri mi? onda yumurta yok mu? ne biliyosun onda filan bunda falan olmadığını' gibi örtülü sahtekarlık şüpheleri.. ay çok zor yaa diye acınmak, valla helal olsun sana diye övülmek, bıyık altından gülünerek küçümsenmek..
canım ofisimde dert olmayan durumdur. olamaz da. zaten üç kişicik minik minnoş bir ofisteyim. serde çaçaronluk var pek tabiiiii...
canlı hayvanı parçalayıp yemek, metal borularla gebe bırakmak korkunç değil ama benim vegan olmam sorun, sorgulanacak durum yani, öyle mi? ilk duyuşta “ah yavrum sen aç kalıyorsun vah vah” “ya ama dinimiz bla bla” “şuncacık parçası değse yemez misin” “heee zaten arızasın bir de veganmışsın abooov” “yeaaa marul kemiriyorsun” gibi cümleler havada uçsa da sağlam bir seda sayan atarı ve yaptığım bir dolmanın soru sahibi kişinin ağzına tıkıştırılmasıyla iş ortamlarındaki yaklaşım geçici olarak çözülüyor.
canım ofisimde yiyecek bulmak dert olmasa da anadolu adliyesinde dert oluyor. çünkü zeytinyağlı tabağı çağlayandakinin 2,5 katı fiyata satılıyor. gerçi daha düne kadar o da yoktu yine de şükredelim.
canlı hayvanı parçalayıp yemek, metal borularla gebe bırakmak korkunç değil ama benim vegan olmam sorun, sorgulanacak durum yani, öyle mi? ilk duyuşta “ah yavrum sen aç kalıyorsun vah vah” “ya ama dinimiz bla bla” “şuncacık parçası değse yemez misin” “heee zaten arızasın bir de veganmışsın abooov” “yeaaa marul kemiriyorsun” gibi cümleler havada uçsa da sağlam bir seda sayan atarı ve yaptığım bir dolmanın soru sahibi kişinin ağzına tıkıştırılmasıyla iş ortamlarındaki yaklaşım geçici olarak çözülüyor.
canım ofisimde yiyecek bulmak dert olmasa da anadolu adliyesinde dert oluyor. çünkü zeytinyağlı tabağı çağlayandakinin 2,5 katı fiyata satılıyor. gerçi daha düne kadar o da yoktu yine de şükredelim.
Okulda/yurtta vegan olmaktan farksizdır herhalde diye düşünuyorum ve tum veganlara sabır diliyorum..
Kabin memuruysanız ve Gaziantep'e yatıya gittiyseniz vegan olduğunuzu öğrenen kaptanın niye geldin o zaman demesi.
Türlü eziyetlerden sonra vegan kafelerde çalışmama yol açan ruh sağlığı bozucu durum
Hele ki çalıştığınız şirkete ve ortama göre iyice gariplesir. vejetaryenliği bile anlamaları aylar sürmüştü. Ye yeaa süt yoğurt nolacak artık sacmalama lafını duymaktan gına gelmistir
kargo paketi fetisi insanlar tarafindan sohbet mezesi olarak kullanilmaktan yorgun dusulen durum.