Cogumuz gibi bende değiştiremediğim geçmişimde hayvansal ürünlerle besleniyordum. Veganliga geçişim çok pürüzsüz oldu. Bir gün son üç dört yılda parça parça düşündüklerim toplanıp birlik olmaya karar vermişler ve o gün hayatımın kontrolünü seve seve bu düşüncelerin rotasına bırakmaya karar verdiğim gündür. Peki o güne gelirken yoluma çıkan ve bana geri kalan hayatım icin paha biçilemez yönlendirmelerde bulunan kimler vardı. İste bu noktada ilk olarak bahsedeceğim bir kişi var ve adı Özgür. Hikaye söyle başlıyor: İTÜde yüksek lisans yapıyorum ve bir çalıştaya farklı disiplinlerden kabul edilen 10 kişi Koç üniversitesinde 3 gün farklı üniversiteler ile çalışma yapacağız. İlk gün gruplar oluşuyor ve üç kişilik grubumuzdan biri yani Özgür kişisi ile aynı gruptayız. Ogle yemeğine gidiyoruz ve kendisi vegan yemek soruyor. Neyse alıyoruz yemekleri ve masada klasik soruyu yöneltiyorum: "böyle yasamak zor degil mi?" Ardindan ikinci bomba: "ben et yemeden yaşayamam, yoğurt olmadan asla!" Tabi o kadar boş insan olmadığım icin ilk gereksiz girişten sonra biraz dinliyorum fikirlerini ama tabi hiç bir şey değişmiyor o anda. Degisen bir şey var. Artik bir tohum atıldı beyin kıvrımlarıma ve beslenip yeşerene kadar orada varlığını sürdürecekti. Tesekkurler Özgür sana bunu söyleme fırsatım olmadı ama iyi ki vegandin ve o gün beraber yemek yedik. Sonra çok daha geniş bilgiler edindiğim zamanlar olsa da bütün bunlara sebep olan çalıştayda ve seninle sohbet ederken edindiğim bilgilerdi.