Bir araya gelince çeşitli sorular, uyarılar, nasihatler vb. eşliğinde zor geçen ortamlar olabilir. Bazen hiç beklenilmeyen bir anda destekleyici çevreye de dönüşebilirler ve ortam çiçeklenir.
5 yıllık vejetaryenliğim boyunca bir gün biteceğini düşündüler. vegan olduğumda ise bunu keskin/net bulup bitmeyeceğine ikna oldular. Söylemleri ve davranışları daha destekleyici.
annemi vegan yaptım babam ise veganlığın argümanlarını mantıklı ve doğru buluyor ama hala vegan değil. ilginç bir kafası var daha çözemedim.
az önce iş arkadaşım küçük çocuğunun kurban bayramında köye gitmesinden sonra asla et yemediğini, denek fareler için ağladığını gurur ve sevgiyle anlattı. bazı çocuklar iyi ya✌🏻
bir anda ani bir kararla vegan olduğumda annem de babam da pek ciddiye almadılar, "nasılsa geçer, bir anlık bir hevestir" diye düşündüler sanırım yaşıma başıma bakmadan. yakında veganlığımın 6. ayına gireceğim ve İKİSİ DE ARTIK DAHA ILIMLI YAKLAŞIYORLAR VEGANLIĞIMA. ASLINDA H3al3A PEK ARAŞTIRMADIKLARI İÇİN ANLAMLANDIRAMIYORLAR, YİNE PEK ARAŞTIRMADIKLARI İÇİN SAĞLIKLI OLDUĞUNU DA DÜŞÜNMÜYORLAR AMA BU 6 AYLIK SÜREÇTE EN AZINDAN BU KONUDA KENDİMİ RAHATLAMIŞ VE MUTLU HİSSETTİĞİMİ GÖRDÜKLERİ İÇİN İKİSİ DE VEGANLIĞIMI TÜMÜYLE KABULLENMİŞ DURUMDA. HA MAALESEF Hâlâ arkadaşlarına veya diğer akrabalarımıza anlatmaya kalkıştıklarında saçmalık olduğunu savunuyorlar akrabalarımla birlikte orası ayrı. o da sanırım zamanla azalarak yok olacak şeylerden.
Annemle değil de anneannem ve dedemle devamlı yaşadığım sıkıntının temel kaynağı. Devamlı su ile haşır neşir olduğumdan ne kadar bakım da yapsam tırnaklarım kırılıyor. Kırılma sebebi Et yemediğim içinmiş. Güldüm muhabbeti de kestim. Meğer ne çok doktor varmış çevrede :)
Çocuk kapsamına giriyor muyum bilmiyorum ama evet ne kadar 30 yaşında olsam da benim de bir ailem var. Yaklaşık 1,5 senedir veganım, ilk başladığımda sağlık konusunda ki endişeler nedeniyle çok fazla gereksiz nasihat dinledim, sonrasında sağlık konusunda yaşadığım iyileşmeler, değerlerin vegan olmadan önceki halinden çok daha iyi olması vb nedenlerle çevremi vegan ya da vejeteryan yaşama ikna edemesem de onların da daha fazla bitkisel beslediklerini görmek bile mutluluk verici. İşin garibi dedem ve babaannem çok daha geleneksel bir ortamda yaşıyor olsalar da çok daha dikkatli dinleyip daha dikkatli biçimde davranmaya özen gösteriyorlar.
O benim. Kızım(14)Bir kaç ay önce vejetaryendi. Şimdi veganlığa doğru gidiyor. Tamamen destekliyorum. Bitkisel beslenmesi için elimden geleni yapıyorum, tarifler bulup deniyorum, alışverişimi ona göre yapıyorum... Ben de et ve tavuk yemeği bıraktım. Ama sorun babası. Benim vazgeçirmemi istiyor. Sadece patates ve makarnayla besleneceğini düşünüyor-çünkü eşi farklı yemekler yapmakla uğraşamazmış. Dışlanacağını düşünüyor vs. Neyse ki kızım sağlam argümanlarla karşılarında durabiliyor. Hep destek tam destek 🌱
