bu arada mezbahada kesim yapan insana ne denir? aradımsa da bulamadım bu mesleğin adını. kasap değil.
kesimevi/kesici. fakat sözcükler ne kadar yavan, yüksüz. yalnızca yapılan edim kökünden geliyor - kesmek -, diğer her şey namevcut. dokunduğu yok, edeni yok. öyle soyut. sanki sterilize.
karşıt örnek: slaughterhouse/slaughterman.
"kesici" imiş.
tdk, güncel türkçe sözlük,
kesici:
1. (...)
2. isim, Kasaplık hayvanları kesen kimse.
3. (...)
4. (...)
başlık çok farklı bir amaçla açılmış olsa da veganlık konuşurken arada bir karşımıza çıkan "peki o kadar hayvancılık endüstrisinde çalışan insan ne olacak?" sorusundaki çalışan insanların alt grubudur mezbaha çalışanları. sanırım yaşam hakkı, veganlık ve endüstriyel hayvancılık konusunu konuşup bir problem olduğunu söylediğimizde, çözüm için, tüm açılarıyla konuya yaklaşması gereken, analizler yapıp, istatistikler çıkartması gereken holdingler, devletler gibi davranmamızı bekliyorlar. insanın "ha yani sen damak zevkinden ve konforuna hizmet eden tüm sömürüden vaz geçmeye hazırsın, tek derdin mezbaha çalışanları mı, bırak bu ayakları" diyesi geliyor bazen.
siz yazınca fark ettim ben de kurduğum mantık içerisinde empati olduğunu ve kurulan tek empatinin yine insan üzerinden ilerlediğini, teşekkürler. belgeseller konusunda da insan başka konuları, başka kişileri de görünce odağı onlara kayıyor olabilir. hayvancılık dediğimizde bir sürü konu açılıyor ve hepsini kapsayan bir belgeselde bu insanlar sadece genellikle gizli çekimlerde yüzleri kapatılmış şekilde görülüyor. bir belgesel olsa, sadece bu çalışanlar anlatsa olup biteni, acaba orada kaçacak bir yönü olur mu izleyenlerin merak ettim.
Çok tuhaf, okuyunca dank etti: tek empati karşılıkları, tek empati mesnetleri endüstri çalışanı oluyor. belki, kendilerini yalnız onda tanıdıkları için. dikey vücut, bir çift kol, bir çift bacak. ve bir alt boyutunda: yetenek ve yeterliğini bir alanda geliştirmiş, yaşamını devam ettirmek derdinde olan, 'faturalarını ödemesi gereken' bir benzer. (anlam buluyor: "herkes hür olana dek hiçkimse hür değil".) onun yerleşik düzenine karşı bir tehdit, kendilerinin yerleşik düzenine karşı bir tehdit olarak algılanıyor, bilincin yüzeye yakın fakat göz önüne gelmeyen bir katmanında. eksiktir, yetmezdir, fakat bu, endüstri çalışanı, özellikle mezbaha çalışanı giriş noktası olabilir. hayvan endüstrisi odaklı filmlerin azımsanamayacak bir kısmı da, kurgu veya belgesel, ana karakterini endüstri çalışanı seçmiştir. gerçekten de bu kapalı alanlara (sağ) giren ve (sağ) çıkan, bağlantıyı vücutlaştıran, endüstri çalışanıdır. pek çok eski çalışanla ise röportajlar da gerçekleştirilmiştir. hem film hem röportajlarda kişisel yıkım, destabilizasyon, yabancılaşma dile gelen veya tablodur. bütün bu görsel/işitsel çalışmaları kapsayan bir liste gerçekleştirebilir, paylaşabiliriz. en yakınımızdaki endüstri çalışanına hâlini sorabiliriz. çok uzağımız, hiç rastlamadığımızsa elimizi, duyumuzu uzatabiliriz.
Dünyada, mezbaha duvarlarının arkasında her saniye 3000 hayvan kesiliyor.
Peki lahmacunların, böreklerin, burgerlerin, dönerlerin içindeki bu hayvanları kim öldürüyor?
Mezbaha çalışanları günde 16 saate ulaşan vardiyalarda her üç saniyede bir hayvan öldürmekte..
Acısını ve korkusunu doğrudan gözlemledikleri hayvanları günlük bir rutin içinde öldürmenin psikolojik yüküyle şiddete duyarsızlaşma, kişilik bölünmesi, PTSD emareleri gösteriyorlar.
Bir araştırmaya göre et yiyen kişilerin % 85'İnin hayvanların öldürülmesine tanık olmaktan kaçındığı görülmüş. (1)
Aşağıdaki istatistikler (2) ise mezbaha çalışanlarının sayısıyla tecavüz suçları arasındaki paralelliğe işaret ediyor.
Kriminoloji Profesörü Amy Fitzgerald’ın 2009 tarihli araştırmasında, mezbaha çalışanlarının sayısı arttıkça, suç oranlarının da yükseldiği gösterilmiş. Araştırmada dikkat çeken bir başka nokta, mezbaha açılan yerlerde suç oranının önemli ölçüde yükselmesi.
görsel
görsel
* link
1. link
2. link