görüş ve tercih meselesinde vegan olmayan kişilerin bu noktada ikircikli bir tavrı mevcut. konu veganlık olunca, vegan olan kişiler genelde argümanı savunmada sürdürdüğü için pek dikkat çekmeyen noktada, vegan olmayan kişilerin ve vegan olmadan önce bizlerin de aslında "belirli bir yaşam tarzına sokulmuş" halde olmamız. vegan ya da değil, yaşamda beslenme, tüketim vb alışkanlıklar aileden, çevreden çocuğa aktarılır. vegan beslenmek için durum böyleyken, köfte yemek için de aynı aktarım geçerli. bu konuda ailelerden komple nötr bir tavır beklemek abes duracaktır. hayvansal şeyleri kullanan bir aile "ben çocuğuma et yemeyi, kaz tüyü yastığı dayatmiyim, kendi tercih ederse kullanır" diyor mudur, tabi ki hayır.
asıl sorun, konu içinde vegan olmaya "normal dışı" ve hayvansal şeylerin kullanılması ve sömürü düzeninin "normal" statüsünde ele alınması. eğer bu açıdan yaklaşırsak, navegan bir hayat normal, vegan bir hayat çocuğa dayatma olur gibi duruyor. inek sütü, peynir gibi şeyleri vücudu sindiremeyen, sindirmekte zorlandığı için ufak tefek reaksiyonlar, kaşıntılar yaşayan yeğenime doktor kontrolünde 10 aydan sonra ufak ufak miktarlarda süt verilerek, peynir verilerek bünyesi alıştırıldı. ilginç bir şekilde, sözde "sağlıklı beslenmesi" için bedenin en başta sağlıksız bulup kabul etmediği şeylere alıştırıldı çocuk. bu bağlamda asıl dayatma budur.
