anlamsız navegan cümleler

anneden gelir gelir genelde: "ama ben yaptım bak, çok güzel" "sen bide benim etli dolmamı ye" vs gibi..

Türkiye'deki kültürel yapı sebebiyle, ikram edilene itiraz ayıp olarak algılanıyor.. Çünkü yemediğinde 'beğenmediğini' ima ettiğini düşünüyorlar. Birde ısrar kıyamet vardır, "istiyor ama utanıyor" yahut " istiyor da naz yapıyor" gibi düşüncelerle..

Bu coğrafyada ne zaman "hayır hayırdır (no is no)" mantığını oturtursak pek çok mesele hallolur diye düşünüyorum. Veganlık konusunda şahsen gına geldi yemek istemeyişimin beğenmeme, naz yapma, utanma gibi şeylerle ilgili olmadığını anlatmaktan.
"istemiyorum" "hayır" ne kadar da net cevaplar halbuki!

Kadın kimliğinin bu meseleye ekstra zorluk kattığını da belirtmeden edemeyeceğim maalesef..

biraz gary yourofsky vari bir yaklaşım ile, biliyorum tadının güzel olduğunu, bende tadı çirkin diye bırakmadım diyip, sonrasında hayvansal ürün bırakma nedenlerimi anlatıyorum. veganlık konuşurken, basit bir navegan argümanı.

Aaa vegan mısın? Döner şöyle güzel bi şey, iskender şöyle leziz blablabla
Veganizm : iskenderin tadının çirkin olduğunu iddia eden felsefi bir akım

Böyle bi tanım mı var? Neden sürekli tatlarından bahsediyorsunuz lan insanlar? İskenderin tadı iğrenç mi dedim ben, o bir canlı sen de bir katilsin. Biraz kurduğunuz cümlelerle konu arasında illiyet bağı olsun