veganlık ot yemektir sananlar

evet yeşilliği severiz ama ot olmayan vegan şeyler baya çok. buyurun:

mantar
kabak
patlıcan
domates
patates
brokoli
lahana
havuç
turp
baklagiller (fasulye, nohut, mercimek...)
pirinç
...
bonus: koyu yeşil renkli ve yapraklı sebzeler ömrü uzatıyor.

karşımda salçalı makarna yerken veganlık da zordur hep ot yiyorsunuz diyorlar, e şuan yediğin vegan...

benim anlamlandırdığım kadarı ile, sadece konfor alanı sarsılan insanların savunma mekanizmasına işaret eden tavırlar bunlar.

insan beyni gerçekten mucizevi bir yer, bilinç denen katmanlı yerde herkes, sadece veganlık özelinde söylemiyorum, yaptıklarının ve davranışlarının sonuçlarının farkında, eğer veganlığa "ot yemek" demezler ise, kendilerinden uzaklaştıramazlar, veganlığa "vicdansızlık" diyebilen oldu mu hiç? hayır tabi ki, veganlığın vicdani ve etik tavrına kimse neden bir şey demiyor? olayın bu açısına dil uzatmamaları, mantıklı bulduklarına anlamına gelmiyor mu peki? tabi ki onlara da mantıklı geliyor, sadece zor, yapamıyor kimse ve ket vurmaları gerekiyor bu düşünceye, çünkü bunu hem doğru bulup, hem de uygulamazsa insan, kafayı yer...

malesef ki devir, söylenip, hiç bir şey yapmama devri. herkesin günlük rutinlerine giren davranış bu, uyanınca tuvalete gitme refleksi gibi, diş fırçalamak, el yüz yıkamak ya da tuvaletini yapmak hangisi olursa olsun, uyanan karakter filmlerde bile tuvalete gider, öğretilen davranış bu, o yüzden veganlığı duyunca protein diyorlar b12 diyorlar çünkü televizyonda duydukları da bu, kimse kalkıp demir demiyor, k vitamini demiyor. çünkü bu düşünceyi davranışı besliyorlar, bu refleksleri ediniyorlar.

çocukluğumuzdan beri, karşılaştığımız durumlara verdiğimiz reaksiyonlar, yıllardır sergilediğimiz, gözlemlediğimiz tavırlar sonucunda gelişiyor ve beynimiz benzer bir olayda direkt tanıdığı davranışı çağırıyor, başka bir davranış yanlışmış gibi. kimimizde bu reaksiyonlar zamanla değişebiliyor, kimisi ise hiç değiştirmeden bu dünyadan göçüp gidebiliyor.

ben 5 yıldır veganım ve çok iyi biliyorum ki, konuyu kavramamda, 5 yıl önce kafamın içinde konuyu bakışımı tamamen değiştiren bir uyarılma olması, bir yerlerde bir şeyler değişti kafamın içinde, aslında insanlara anlatmamız gereken veganlık da değil, günümüz tüketici zihninin, kendini kandıran ve tüketen bu tavrını anlamalarını sağlamak, başkasında gördüğünde onaylamadıkları davranışları, kendileri rahatlıkla sergilerken kendilerini bu düşünceden uzak tutan beyni dürtmek, gerisi zaten çorap söküğü gibi gelir zaten. kim hayatı boyunca bilinçli bir şekilde binlerce canı almanın sorumluluğunu tamamen hissederek vicdanen rahat edebilir ki?