cpm_inboxCount

Yazar adı gereklidir!

Göster Şifre gereklidir!

Şifreni mi unuttun?

Yazar adı gereklidir!

E-posta gereklidir!

Göster Parola gereklidir!

10 + 7 =

Şifrenizi mi unuttunuz? Endişelenmeyin! Aşağıdan kayıt olduğunuz e-posta adresinizi girin ve şifrenizi sıfırlayın.

E-posta gereklidir!

Girişe Dön

Kapat
  • veganlığın ilk zamanlarında katlanılan yalnızlık

    ilk zamanlarımda sayılır mıyım bilmiyorum ama 5 ay oldu. evet sanırım hala yeniyim. bu nasıl bir psikoloji ya :( çevremde bir tane bile benimle aynı bakış açısına sahip insan yok. vegan dostu dükkanlara hep navegan arkadaşlarımı götürüyorum, her seferinde geriliyorum acaba yanlış bir şey söyleyecekler mi çalışanların yanında diye.. her akşam yatmadan önce sözlükte takılıyorum, çünkü en azından burada beni anlayan insanlar var.

    etik idealizm dağının tepesinde kimse yoktu. yüksek rakımda dolaşanlar ise insanın aymazlığına karşı gelişen tiksintiden birbirlerini görünce rotalarını değiştiriyorlar. dağın etekleriyse kalabalık. bu yalnızlık başkalarını kendisinin farklı versiyonları olarak görebilince çözülüyor ancak.

    Ilk basta bende de 'vistopya' hisleri olusmustu, hala da var. Belki baska alanlara yonelerek insan kafasini dagitiyor ama icinde yasadigin vistopya bir sekilde sana kendini belli ediyor. Insanlarin konusmalarinda, marketlerde, reklamlarda, televizyonda...sanki hep camurlu bir suya bakmak zorundasin gibi, su hicbir zaman tamamen berraklasmiyor. ???

    vegansozlukcom vegansozlukcom vegansozluk