veganlar ve cins evcil hayvanlar

veganlıkla asla uyuşmadığını düşündüğüm durumdur. en fazla sinirime dokunan konudur. yazdıkça daha da çok sinirlenebilirim.
navegan insanların, sokakta zor durumdaki hayvanları neden cins hayvanlara tercih ettiklerini anlayamıyorken veganları anlamak ne mümkün. sevgili hayvanseverler (cinsseverler), diyenler olacaktır ki: "onlar da hayvan değil mi, napalım atalım mı?". nedense bu komik soru soruluyor. siz ister parayla ister mama karşılığı ister ilk aşılar karşılığı cins hayvan sahiplenin (!), aslında yasaklanmış olan bu ticaretin döngüsünü sağlıyorsunuz, ki el altından hala devam ettiğini bilmeyen yoktur.
"arkadaşımın kedisi doğurdu, ben de birini aldım, para vermedim sayılır." favorim, arkadaşınız sizden cüzi para aldı ama hayvanlar üzerinden kazanmaya devam edecek, kuru ekmekle besleyecek, betonda pislik içinde yatıracak, çiftleşme ve doğurma yaşı geçince de sokağa atacak.
biz dışarıdaki bilinçsiz üreyen hayvanlara yetişmeye çalışırken siz hala bile isteye üretime destek veriyorsunuz. bunun bir nevi marka takıntısı olduğunu düşünüyorum. insanlar çirkin insana bile tahammül edemezken hayvanın da sokakta olanı onlara çirkin geliyor herhalde, instagramlık değil sokaktaki, onlar da haklı (!).
instagramda evcil hayvan ilanlarında bile cins görünce endişelenmiyorum, çünkü akşamına alıcısı çıkmış oluyor. sokağa atılmış cins hayvanları sahiplenmenizi bir yere kadar anlarım. sıkılınca atan bol. gidin gezin barınakları rottweilerdan samoyede scottishe terk edilmiş cins kedi köpek dolu.
amacımız; bugün yemek ve su bulup karnını doyurabildiği meçhul olan, ağrısı tümörü mantarı uyuzu hastalığı olup olmadığından bir haber olduğumuz, sokakta biz insanlara rağmen yaşamaya çalışan canlıların hayatına dokunabilmek olmalı.

sonuna kadar hak verdiğim konu çünkü daha ciddi boyutlarda evcil hayvanlar için çiftlikler var, rağbet gören cinslerin "üretiminin" düzenli yapıldığı. ve bu çiftlikler gerçekten rezalet yerler, sürekli doğurmak zorunda kalan dişi kediler, köpekler, ufacık kafeslerde doğum yapan, sürekli yeni yavruları doğurup, emziren ve sütten kesilir kesilmez yanından çekilip alınan yavrular. sadece mekan farklı, işlem aynı. endüstriyel hayvancılık adı altında, süt, et vb üretimler ne ise, cins hayvanların da yaşadıkları benzer şeyler, olsun varsın evimizde dostlarımız olsun ama barınaktan olsun, umudunu yitirmişlere umut olunsun, ne kadar minnettar olduklarını size her fırsatta hatırlatır onlar.

benim de uzun zaman önce aklıma takılan güzel bi tespit. vegan olduktan sonra cins kedisi köpeği olan veganlar garip geliyor bana.

çok yerinde bir başlık ve entry öncelikle tebrik ederim.

ülkemizde şekilcilik dediğimiz şeyin bir kültür olduğunu düşünürsek maalesef şaşırtmayan bir durum. konuya ilişkin zaman zaman tuhaf insanlarla da karşılaşıyorum. 500 tl, 2500 tl, 10.000 tl vs diye gidiyor fiyatlar. oysa insanın bir hayat arkadaşıyla tanışma anı olmalı, bu tanışma anının da bir etiketi olmamalı. barınaklarda ve sokaklarda muhtemelen zamanında beş haneli fiyatların da verilmiş olduğu canlar da var.

böylesi çiftlik adı altında bu işin ticaretini yapan kimseleri gördüğünüzde doğrudan şikayet edin cimer'e, işe yarıyor. bunların birçoğunun ne ruhsatı var ne de belirli bir standartı. şikayet üzerine inceleme başlatıldığında ise işleme alınıyor.

'ille de gözüme hitap etsin' diyen varsa -malesef var böyleleri- onlara barınaklarda bu cins çocuklardan da onlarca olduğunu söyleyin. hatta kiminin bir bacağı bir gözü sakatlanmış, sevgiye daha çok ihtiyacı var. söyleyin de paralarını satın almaya harcayacağına bakımına harcasın, güzel mamalar alsın güzel oyuncaklar alsın
olur da satış yapan bir instagram hesabı görürseniz de instagram'a şikayet edip spam atmayın, yeni hesap açıp geri geliyorlar. hemen üstümde söylenmiş ben de yineleyeyim, cimer'e şikayet ederseniz daha iyi sonuç alırsınız

Kedi konusunda hemfikirim, zira çok da fark yaratan bir mevzu değil. Ancak köpekler konusunda ırklar arası fark çok daha ciddi bir şey. 4 tane kedisi olan biriyim, 2 si sokaktan, evden atılmış hayvanlar, ve fark etmiyor yani tekir veya Russian Blue. Ama köpek konusunda şekilden öte farklar da var. Tabii bu hiçbir şekilde bu çiftliklere para desteği yapılmasını haklı çıkarmaz. Barınaktan almak her zaman bence en en iyisi.

vegan hatta vejetaryen olmadan önce hayatıma giren bir cins kediyle birlikte yaşıyorum. 17 yaşındaydım, ve hayvan ticaretiyle ilgili bir fikrim yoktu çünkü hiçbir şeyi araştırmıyordum. tabi ki 4 sene önceki halimi doğru bulmuyorum ve pişmanım bu durumdan, ama şuan tek düşüncem onun benimle birlikte mutlu rahat bir hayat sürmesi. yine de bazen keşke daha erken yaşlarda araştırmalarıma başlasaydım diyorum.

Bir kişi 1 yıldır vegan ise ve birlikte yaşayıp bakımını üstlendiği "cins" köpek 5 yaşında ise bu kişi bu köpeği ne yapmalıdır? Veganlar yargılamasın diye saklasın mı:) ya da vegan olduktan sonra eski yün vs. kıyafetleri toprağa gömmeliyiz diye bir görüş vardı, cins hayvanlar için de böyle müthiş bir öneriniz var mı?