çevreme göre eşimin de vegan olması benim için büyük "şans" mış, öte yandan aslında süreç kendiliğinden ilerliyor zaten, mesela önce ben vejetaryenken eşim direkt veganlıkla çıktı yola ama ataerkil toplumumuz, özellikle aileler benim kendisini silah zoruyla vegan yaptığıma ve 3 öğün 5 vakit brokolili makarna yedirdiğime inanıyor :) hatta bir kısım, şaka yaptığını zannederek "oo eşin bingöllü mü bide, o zaman kesin senden gizli gizli kebapları götürüyordur" ehemehemehe şeklinde sözde espriler yapıyor, ilk zamanlar laf anlatmaya çabalasam da artık duymamayı öğrendim çok şükür :)