naveganlarla tartışmak

Aslında ele geçmiş güzel bir fırsattır lakin veganların birçoğu konuya dair hassasiyetlerinden dolayı karşısındakinin farklı yerlerden vurmasına, belaltı oynamasına sinirlenir ki bence bu kötü bir durum aslında. Karşınızdaki size bir terbiyesizlik etmediği sürece yapmak gerekli.
Karşınızdakinin söyledikleriyle kafasındakini anlamaya çalışın lütfen. "Amalarla laf büküyor" vb. cümlelere girmenin alemi yok. Hayatındaki ve çevresindeki esas bir norma (insan ne ile beslenir?, bir şey yaparken ne kullanır? hayvan nedir? ) normuna saldırıda bulunuyorsunuz, çok farklı bir norm sunuyorsunuz. Fikriniz üstüne bütün cephanesini boşaltması çok doğal. Sandığınız gibi bilinçli bir çarpıtma yapmıyor bile olabilir, dediği şeyin konuyu nasıl değiştirdiğini ve bozduğunu anlatın.
Özet olarak: Lütfen sabırla anlatın ve anlamaya çalışın, fikre karşı bir saldırıya alınmayın, çok doğal bir şey. Önemli olan o fikre ne kadar saldırılsa da cevap koyabilmek, fikri kırılmaz yapmak. Kendinizi geliştirin.

navegan birisiyle ne zaman veganlık üzerinden konuşsak elimden geldiğince yapıcı ve olumlu konuşmaya çalışıyorum ama bazen peygamber sabrı göstermek zorunda kalmak yorucu olabiliyor. çünkü karşınızda, her zaman mantıklı bir şekilde sorular yönelten, sizi tamamen dinleyen birisi olmayabiliyor. zaman zaman siz tolerans gösterdikçe sizin sınırlarınızı test etmeye çalışan, konu ile hiç alakası olmayan, sizi "bekleme salonundaki magazin" konseptinde gören kişiler karşıma çıkmıyor değil. o zaman en ufak bir sabırsız ve agresif konuşma tarzı gösterdiğimde hemen "veganlar çok asgresif" sorunsalı tavrı ile karşılaşıyorum. e tabi bu da karşı tarafın savunma mekanizması.

Navegan birisi bana kim senin aklını çeldi demişti. Pardon?? Benim aklım yok mu ? Kendi kararlarımı kendim veriyorum. Hayatıma vicdanlı ve sağlıklı devam ediyorum. Yoldan geçerken yaralı bir kedi görseniz içiniz parçalanır değil mi ? Ama birine üzülürken diğerini yemek bana göre ikiyüzlülük dedim. Yaa haklısında işte ben vegan olamam. Heep aynı klişeler hep.

Sen boşluktasın, kimileri kendini dine veriyor, kimi bir hobiye, işte sen de...neyse yakında vazgeçersin gibi onlarca yorum duydum vegan olduğum ilk haftalarda. Bir noktadan sonra insanlarla keskin tartışmalara girmeyi bıraktım. Sosyal medyada yaptığım paylaşımları gören veya yakın ieltişimde olduğum çevremden çok olumlu yorumlar da aldim. Ilk tepki direnç oluyor genelde fakat akıl mantık vicdan bir. Sağduyu illa ki naskın çıkıyor ve sonradan hak veriyor bir çok navegan insan. Sabır, sakin bir iletişim, kaynağı sağlam, mantıklı paylaşımlar diyorum..

Açıkçası ben tartışmamaya özen gösteriyorum ve bana veganlık ile ilgili birşey söyldiklerin de ilk söylediğim benim fikrim herhangi bir şekilde değişmeye müsait değil ancak sen kibir ve egondan sıyrılıp birşeyler öğrenmek için benimle konuşmak istersen sana zaman ayırabilirim diyerek olay yerini tek ediyorum...

Durum veganlık anlatmaktan cıkıp arguman savasına dondugu andan itibaren konuşma acilen sonlandirilmalidir. Hem karşıdaki insan veganlıktan daha da soguyacaktir hem de bi anlamı yoktur cunku karsi taraf artik anlamaya calismiyor vicdanini rahatlatmaya calisiyordur.

Çok sabırlı olunması gerekir. Ben hayatımın neredeyse büyük bölümünde bu tartışmaya giriyorum. En Tahammül edemediğim dini yöne çekilmesi konunun. Tek sığındıkları ama allah bizim için yaratmış. Öyle emrediyor. Böyle ağzımda birikiyoo birikiyoo senin dinine diye başlayacakken susuyorum. Bana biri demişti ki bak atlar adalarda öldürüldü diye üzüldük çünkü at eti yemiyoruz ,et yiyenler olarak bizimde vicdanımız var. Cümleyi nerden tutarsam tutayım anlamlı birşey göremedim.

Ben 3 aydır veganım ve 18 yaşındayım bu gün ilk kez ciddiye aldığım biriyle bu tartışmaya girdim. Sunduğu çoğu dayanağının yanlış ve araştırılmamış olduğunu bilsem de kendimi tam olarak ifade edemedim özellikle insan anotomisi ve et yemek konusundaki argümanları hakkında hiç birşey bilmediğimi fark ettim bana bunlar için kaynak ve takip edebileceğim doktor veya biyologlar tavsiye eder misiniz?

tartışmaya değer biri ise -yani seviyeli ve kendince tutarlı argümanlar sunabilecek biri ise- kişiyi normatif etik, pratik etik sahasına doğru yemleye yemleye çekip sonra orda biraz eğlenmek de bir yöntemdir.