Beni zorlayan bir durum. Sevdiğim çoğu insanın aynı zamanda çok yanlış bulduğum alışkanlıklarını devam ettirmesi büyük kızgınlık ve çelişkilere sebep oluyor içimde. Özellikle konudan haberdar olanların, hayvanları öldüren, sömüren ve hayvanlara acı çektiren sistemden ellerini çekmeye çalışmamaları ve bu konuda duyarsız kalmaları insan sevgimi ve saygımı sorgulatıyor.
hepimizin zorlandığı bir konu olsa gerek. ayda yılda bir denk geldiğin insanlara karşı kolay oluyor böyle sakin sakin davranmak ama artık senin etrafında geçirdiği zamanla doğru orantılı konuya neredeyse senin kadar hakim olan insanların, hala veganlıktan uzak olmaları çok zor. vicdanlarında bir problem mi var acaba diye sorup duruyorum kendi kendime.
Terapist olma yolunda ilerleyen biri olarak, beni bu konunun biraz zorlayacağını düşünüyorum. Özellikle hümanist yaklaşım temelli terapi yöntemleri kullanma konusunda. Ancak profesyonel ortamda bile kendi değerlerimize uygun olmayan bir durumda danışanla ilişkimizi bu gerekçeyle kesebiliyoruz, bu bizi insancıllığın dışına itmemeli bence. İnsanlığı sevmemek sanılandan çok daha büyük ve derin bir konu, insan yaşamına etkisini tam kapsamlı düşünmeden yorum yapmamalıyız. Burada belirli insanlara dair duygularımızdan bahsediyoruz ne de olsa.
yine empatiyi ve varoluşsal bir yabancılaşmayı gerektiren erdem. beni ben yapan yaşam simyası sayesinde vegan olduğum gerçeğini ve zamanın mekanın ötesinde etik dediğimiz şeyin kurgusal bir nosyon olduğu, varlığın kaçınılmaz tamlığında hiçbir parçanın eksik ya da fazla olamayacağı fikriyle rahatlayamazsam bütün insanların çocuk olduğunu düşündüğümde ihtiyacım olan anlayışa yaklaşıyorum. çocuk gibi, öğrenmesi gereken ve ancak örnek alacağı bir çevre sayesinde öğrenilebilen.
çok da yanlış sayılmaz aslında. ergenlik çağına gelmeden yaşadığımız birçok travma kişiliğimizin kimi yönlerini o yaşta tutuyor. kim demişti Türkiye ergen bir çocuk diye.. Geçen günkü cumhuriyet gazetesinden. dede gibi küpür biriktiriyorum.
görsel
babamdır. mizantropistim zaten. genelde insanlaradan nefret ediyorum.
hayatında genel olarak her kavram, kişi, olay ile nötr olma halini bulmak isteyen birisi olarak, bu aralar özellikle bu konuda biraz zorlandığımı söyleyebilirim.
hayatımda net olduğum ender konulardan biri, kimse kusura bakmasın hümanist bir insan asla olamadım, hayvanlardan devam. özür dilerim insanoğlu :)
aslında mecburen her veganın olması gerektiğidir. insan, bir primat türüdür.
(bkz:zorla güzellik olmaz)