hayvan sömürüsü her yerde. hayvanat bahçesi mesela, küçükken ailelerimiz götürürdü ya da okul gezisi olurdu bu tarz yerlere. parmaklıkların ardına hapsedilmiş hayvanlara bakıp aa ne güzel derdik, belki başka bir yerde bir daha göremeyeceğimiz bir hayvanı gördüğümüz için mutlu hissederdik. daha o yaşta hayvanların bize köle olduğu yanılgısını kafamıza çakmışlar. bilen bilir, izmirde fil bahadur vardı. küçükken o hayvanat bahçesine sık sık giderdik onu görmek için. hep sakindi, hiç sorun çıkartmamıştır belki de orada yaşadığı sürece. 59 yaşında hayata gözlerini yumdu, 50 yıl ülkemizde tutsak olarak yaşadı. ölerek bu vahşi insanlardan, çelik parmaklıklardan, beton zeminden kurtuldu belki de.