Yakın bir arkadaşım veganlığı denemek istediğini ama çok pahalı olduğunu düşündüğü için denemekten çekindiğini kulağıma fısıldayıvermişti. Tabii içimden hemen “ya saçmalama, vegan olmamak daha pahalı” nidalarını savurmak geldiyse de, sakince bir “seni böyle düşündüren şey nedir?” terapi sorusu ile yetindim. Kendisi de bir arkadaşının daha vegan olduğunu ve instagram storylerinden sürekli avakadolu sandviçler, mangolu cialı smoothieler, badem sütlü kahveler içerken paylaşımlar yaparak vegan bayrağını salladığını belirtmişti. Ben de tabii anlattım olayın öyle olmadığını, pilavın kuru fasulyenin güzelliklerini, kabak, patlıcan yemeklerinin kolaylıklarını, nohut, mercimek yemenin ucuzluklarını. Fakat sonrasında şunu düşündüm, kız bir taraftan haklı. Bazen veganlığa dair aman efendim kinoa, cia, avakado, badem, soya sütü olmadan vegan olunmaz, olunamaz gibi bir yansıtma olabiliyor. Oysaki bu toprakların sebzesi meyvesi boldur, ne de güzel vegan yemekleri vardır. Biraz daha bunları mı görünür kılsak, ne dersiniz?