Şifrenizi mi unuttunuz? Endişelenmeyin! Aşağıdan kayıt olduğunuz e-posta adresinizi girin ve şifrenizi sıfırlayın.
Başlangıçta tamamiyle çevreye verdiği zarar için vejeteryan olmuştum. çevre benim icin çok önemli.insanlarla poset-pipet,genel olarak plastik kullandığı için kavga ederdim.sonra işin et ve süt kısmını öğrendim,çok şaşırmıştım ve yapacağım şey belliydi: artık et yoktu. Sütü bırakamadım çünkü yediğim tatlıları bırakamazdım,onu da zamanla uygulayacaktim. kısaca canlıları ayırt etmeden yenebilen reyonlarda satılan 'et'lerden farklı görmüyordum. Sonra vegan-vejeteryan tariflere bakarken paylaşılan postlardaki hayvanlari gördüm, her insan gibi acı çekmelerine karşıydım ama gerekirse kendi ellerimle öldürür yerdim, kurban bayramlarında da etkin yer alıyordum zaten.fakat En azından yaşarken mutlu olmalari gerekiyordu ama günümüz nüfus ve talep sayisiyla mümkün müydü? Tabiki hayır. Peki öldüreceksem neden mutlu olmaları gerekiyordu? Kendi tatminim için mutlu olmaları gerekiyordu bu yüzden gereksizdi, mutlu olmasalar da olurdu yani umrumda olmaması gerekiyordu o halde neden üzülüyorum?hayır neden ölmeleri gerekiyordu?
Günümüzde her şeyi dünyaya zarar vermeden yemek mümkündü ,o kadar da lezzetli de değillerdi. Yeterince lezzetli ve yasal olsa insan yer miydim peki? Hayır peki neden zekaya sahip, duygulara, kişiliğe sahip bir canlıyı yemek için öldürüyordum?bana sürekli söylenen insanların en üstün yaratılış biçimi olduğu ve diğerlerinin insanlarin hizmetinde olduğu bastan beri yanlış mıydı? Evet.. dinle aram da tamamiyle burada koptu zaten, ne insan haklarına ne de hayvan haklarına dair zamanı ve mekanı aşan bir değer değil, hele hiç mükemmel değildi, kısacası benim dinim de değildi artık. Katılır katılmazsınız bunlar benim görüşüm. Kısacası geçen zamanlar ve kafa yorma sürem hala devam ediyor ama hiç bu kadar rahat olmamıştım.
şu an vegan olsam kimseye veganım demezdim ya da sadece anlayacağını düşündüğüm kişilere derdim. bazı insanlar ne yapsan olcak iş değil. boşa zaman kaybı. en azından sinirlerim bu kadar bozulmazdı ve konuştuğum kişilere daha önyargısız ve sakin anlatabilirdim. bu tam sevgili sözlük oldu, kusura bakmayın bitanelerim
Kendimi bulmak. Kişiliğimi oturacağım doğru bir kaideye sahip olmak.
beni mental olarak düzelttiğine inandığım bir süreç vegan olmak. öncesinde dağılmıştım, bir amacım yoktu. artık var, bu kendimi çok daha iyi hissettiriyor.