türkiye’de vegan olmak

yemek açısından çok zengin bir mutfağa sahibiz gerçekten ve vegan olmak çok basit. gerek tarım yoluyla hemen hemen herşeyi üretebilecek bir ülkede olmamız gerek ise baklagillerden, sebzelerden yapılabilen yemek sayısının cidden çok fazla olması durumu kolaylaştırıyor.

Ancak bu bağlamda en büyük sorun muhtemelen türk halkının konformist yapısı. üşengeçlik, tembellik ve hep bana yaklaşımında bencil yapısı, mevzu bahis veganlık olunca "yemek yapan olsa ben de vegan olurum " gibi argümanlarla karşılaşmamıza neden oluyor. "ama et çok lezzetli " kıvamında konunun özünden uzak (sanki veganlar et lezzetli değil diyor) yorumlar duymamıza neden oluyor. tabi bunlarla beraber gerek veganlığı öğrenmek adına gerekse vegan bireyi rahatsız etmek adına sordukları soruların sığlığı işi çok daha zor boyutlara taşıyor. saçma sapan sorular sorup, bunalmışlığımın farkında olarak verdiğim cevapları gülümseyerek dinleyen o kadar çok insanla karşılaştım ki, çok iyi hisler uyandırmadılar bende.

türk halkından nefret eden bir türk olarak, başlık sahibi yazarın ifade ettiği gibi bağlamdaki en büyük sorun "türk halkının konformist yapısı: üşengeçlik, tembellik ve hep bana yaklaşımındaki bencil yapısı" değildir. konformist, üşengeç, tembel ve bencil olmak avrupalılarda ve amerikalılarda da son derece yaygın görülen davranışlar mevzubahis veganlık olunca. konu türk halkının veganlığı anlaması olunca bağlamdaki en büyük sorun, türk halkının çok büyük bir bölümünün veganlığın neden son derece mantıklı ve akıllıca olduğunu anlayabilecek bilgiden, kültürden, rasyonel düşünebilme yetisinden ve entelektüel kapasiteden yoksun olmasıdır. hiç olmazsa avrupalılar anlayabiliyorlar anlattığınızda ama onlar da bencil genel olarak. bu bilgilerden hareketle eline geçen sonuç da, türkiye ile aynı nüfusa sahip almanya'da 2 milyon vegan varken türkiye'deki vegan sayısının sadece 10-15 bin olması oluyor.