Fikir ve duygularınızı dikkatle dinleyen bir partner varsa, sizi dinleyip izlettiklerinizi izledikten sonra en azından duygudaşlık oluşması gerekir... Bence bu yeterli olmalı, bunu niye seçtiğinizi ve duyurmaya çalıştığınızı anlaması ve çabanızı takdir etmesi yeterli olmalı. Öbür türlüsü mürebbiyelik gibi, beni herhangi bişey yapmaya çalışan bir partnerle bir gün bile duramazdım ben. Çünkü evet vegan olmak bence de en doğru yol ve yapılması gereken ama yakın çevremize bu motivasyonla yaklaşmak biraz itiyor beni... İlham vermeyi hedeflemeliyiz belki ki bu da kendiliğinden olur aslında. Veganlığınızla öyle enerjik ve mutlusunuzdur ki onun da zihnindeki zincirler kırılmaya başlar örneğin...
Din tebliğcileri de en doğru olanı yaptığına inanıyor örneğin, partneriniz bir gün dindar olmaya karar verip bir süre sonra sizi namaza falan alıştırmaya çalışsa, oruç tutmadığınız için size tuhaf tuhaf bakmaya başlasa ne hissederdiniz? Aynı şey değil demeyin, siz bir vegan olarak o bir dindar olarak etrafınızdakileri kafanızdaki ideale uydurmaya çalışıyorsunuz, siz hayvanlar için o inandığı Tanrı için, bu bakımdan çok benzer aslında. Sınırlar önemli ne olursa olsun ve ne olursa olsun onlar sizin idealleriniz sizin en doğru yolunuz... Çok önemliyse bu sizin için bence onu veganlaştırmaya çalışmaktansa ayrılmak ve bir sonraki partner seçiminde veganlığı önceliklemek daha doğru bir yol galiba.
