'Insani hayvanlarin krali olarak nitelendirdiniz. Fakat ben yaratiklarin krali demeyi tercih ederim. Acgozlulugunuzu tika basa doyurmak icin, size cocuklarini versinler diye onlari katledip hepsine bir mezar kazmadiniz mi? Eger tumuyle gercegi soyleyebilecek olsam daha da fazlasini soylerdim. Kendimizi hayvanlar arasinda rastlayamayacagimiz buyuk alcaklikla, yani insana ozgu meselelerle sinirlayalim. Cunku hayvanlar arasinda tumuyle suursuz olan birkac istisna haric kendi yavrularini yiyenlere rastlayamazsiniz. Bu istisna, bazen aslanlar, leoparlar, panterler, yavrularini besleyen vasaklar ve kediler gibi vahsi hayvanlarda gorulur. Ancak siz kendi cocuklariniz, babanizi, annenizi, kardesinizi ve arkadaslarinizi yiyebilirsiniz. Bu da tatmin etmediyse avlanmak icin baska adalara gider ve yari ciplak insanlarin pesine dusersiniz. Mideye indirebilmek icin en sisman olanini kovalarsiniz. Yani, doga sizi doyuracak kadar sebze uretemiyor mu? Eger sebzeyle yetinemiyorsaniz, platina'nin ve diger yazarlarin yemek hakkinda yazdiklari gibi, bunlardan olusacak sonsuz karisimlari uretemez misiniz?'
Sanat ve yasam uzerine dusunceler,
Insanin ahlaki degersizligi,
s. 48
